φρουκτοζουρία

η, Ν

ιατρ. κληρονομική καλοήθης σακχαρουρία, κατά την οποία αποβάλλονται στα ούρα τα 10 έως 20% τής φρουκτόζης τής τροφής που λαμβάνει ο ασθενής.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. fructosurie].